Winnaar van de Boy Edgarprijs 2024, de belangrijkste prijs in de Nederlandse jazz- en geïmproviseerde muziek. Meer info over deze prijs.
Tony Roe wordt geroemd om zijn innovatieve benadering van muziek maken. Als oprichter en leider van Tin Men and the Telephone heeft hij de grenzen van traditionele optredens verlegd door technologie, multimedia en interactie met het publiek te integreren in zijn concerten. Deze unieke aanpak heeft hem internationale erkenning opgeleverd.
Tijdens Festival het Groene Geheim combineert Roe een aangepaste Wurlitzer-piano met modulaire synthesizers en werkt hij samen met de gevierde harpiste Doriene Marselje om het publiek mee te nemen op een avontuurlijke muzikale reis.
Meer lezen over Tony Roe
Meer lezen over Doriene Marselje
Over Tony Roe
Tony Roe (1979) begon op zesjarige leeftijd met pianospelen. Hij studeerde klassieke piano bij Rian de Waal aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Gedreven door een grote interesse in muziektechnologie en elektronica, schreef hij zich in aan de faculteit Industrieel Ontwerpen van de Technische Universiteit Delft en volgde hij lessen in Muziektechnologie aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Ondertussen trad hij op als toetsenist en sound designer in verschillende bands.
In 2002 verhuisde Tony naar het Conservatorium van Amsterdam, waar hij les kreeg van Kris Goessens, Karel Boehlee en Rob van Bavel. Hij studeerde daar in 2009 af als uitvoerend jazzpianist met een “10 met onderscheiding” (A++). Tony’s inspanningen om elektronica te integreren in live jazzoptredens en om grenzen te verleggen richting hedendaagse klassieke muziek, begonnen tijdens zijn studie aan het Conservatorium. Hij profiteerde ook van regelmatige bezoeken aan New York, waar hij lessen volgde bij Ari Hoenig, Jason Moran en Jean-Michel Pilc.
In 2009 richtte Tony het pianotrio Tin Men and the Telephone op, dat multimediale elementen integreert in hun shows. Hij schrijft het merendeel van de composities en werkt de concepten uit samen met zijn medebandleden. In samenwerking met softwareprogrammeurs ontwikkelde hij manieren om alle multimediale elementen te bedienen via akoestische instrumenten. Tony is voortdurend bezig met het verbeteren en verkennen van nieuwe manieren van muziek maken. In 2013 bracht het trio een interactieve app uit die het publiek in staat stelt om deel te nemen aan hun live optredens. Voor zijn innovatieve werk met Tin Men and the Telephone ontving Tony in 2014 de prestigieuze North Sea Jazz Compositieopdracht.
Tony Roe wordt geroemd om zijn innovatieve benadering van muziek. Met Tin Men and the Telephone heeft hij de grenzen van traditionele optredens verlegd door technologie, multimedia en publieksinteractie te integreren in zijn concerten. Deze unieke aanpak heeft hem internationale erkenning opgeleverd en weet wereldwijd publiek te boeien. Hun nieuwste show, It’s About Time, maakt gebruik van livecamera’s en projecties om een opvallend moderne en relevante performance te creëren die aansluit bij het publiek van vandaag. Als gelauwerd soloartiest en veelgevraagd samenwerkingspartner ontwikkelde Roe recent het project Modular Piano, waarin hij modulaire synthesizers, interactieve projecties en lasers combineert met een akoestische piano voor een unieke audiovisuele ervaring.
In 2024 won Tony de Boy Edgar Prijs, de belangrijkste Nederlandse prijs voor jazz en geïmproviseerde muziek.
Het juryrapport over Tony Roe: “Pianist, componist en bandleider Tony Roe is een veelzijdig musicus. Zijn beheersing van het instrument is onmiskenbaar, maar het is zijn vrijzinnige benadering van de piano die zijn werk onderscheidt. Roe brengt een unieke mix van jazz en technologie, overschrijdt moeiteloos genregrenzen en voegt een nieuwe dimensie toe aan de publieksbeleving. Hij is intelligent, gepassioneerd en een vernieuwer in de jazz en geïmproviseerde muziek.”
Tony inspireert ook studenten via workshops aan conservatoria en universiteiten, waarmee hij bijdraagt aan de ontwikkeling van een nieuwe generatie musici.
Tony treedt internationaal op in vele jazzclubs en festivals, waaronder het London Jazz Festival, Ottawa Jazz Festival, Toronto Jazz Festival, Melbourne International Jazz Festival, Perth Jazz Festival, Jazzdor, Gaume Jazz Festival, Jazz sous les Pommiers, ELB Jazz Festival, de BMW Welt Jazz Award 2014 Finals, Amman Jazz Festival en het Jarasum International Jazz Festival.
Daarnaast gaf hij solo-optredens en speelde hij met diverse ensembles en artiesten, waaronder het Asko Schönberg Ensemble, Room Eleven (Universal), Jacob TV, het Nederlands Blazers Ensemble, ISH en Ultra High Flamenco.
Hij trad op in onder andere Australië, Argentinië, België, Bulgarije, Canada, Cuba, Engeland, Egypte, Estland, Finland, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Hongarije, Italië, Jordanië, Japan, Koeweit, Libanon, Nederland, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Palestina, Polen, Saoedi-Arabië, Servië, Zuid-Afrika, Zuid-Korea, Zwitserland en de Verenigde Staten.
Over Doriene Marselje
Toen Doriene Marselje zes jaar oud was, maakte ze voor het eerst kennis met het betoverende geluid van de harp. Aangetrokken door de resonantie van het instrument, begon ze met lessen die haar levenspad zouden bepalen. Slechts een jaar later was Doriene’s talent onmiskenbaar: ze won de Young Talent Award van het Gergiev Festival en gaf haar eerste soloconcert in de Doelen.
Naarmate ze ouder werd, groeiden ook haar passie en haar vaardigheden. Op tienjarige leeftijd werd Doriene toegelaten tot de Jong Talentklas van het Utrechts Conservatorium, waar ze studeerde bij Erika Waardenburg. Haar muzikale reis vervolgde zich aan het Conservatorium van Amsterdam en later bij Ernestine Stoop aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, waar ze in 2012 haar masterdiploma behaalde.
Door haar carrière heen wist Doriene het publiek in heel Europa te betoveren als soliste, en ze was regelmatig te zien op nationale televisie en te horen op de radio. Toch bleef er iets in haar verlangen naar méér—een drang om de grenzen van haar instrument te verleggen en nieuwe expressievormen te ontdekken.
Deze drang leidde haar naar nieuwe muzikale en performatieve horizonten. In samenwerking met (industrieel) ontwerpers Wouter Marselje en Wilco van Iperen creëerde Doriene een unieke interactieve installatie die muziek en beeldende kunst samenbrengt. Hiermee geeft ze optredens vorm die zowel visueel als muzikaal vernieuwend zijn.
Haar creativiteit kent geen grenzen: of ze nu als soliste optreedt, gastmusicus is bij ensembles, of deelneemt aan multidisciplinaire producties die hedendaags muziektheater met andere kunstvormen combineren. Doriene heeft talloze originele werken gecreëerd en uitgevoerd die de traditionele grenzen van de harp uitdagen.
Sinds 2022 is Doriene hoofdvakdocent harp aan de Fontys Academy of Music and Performing Arts, waar ze de volgende generatie harpisten inspireert.
Maar haar missie stopt daar niet. Altijd op zoek naar nieuwe manieren om het bereik van de harp te vergroten, verdiept ze zich in nieuwe composities, live-effecten en samenwerkingen, waarmee ze ervoor zorgt dat haar instrument zich blijft ontwikkelen, in lijn met haar voortdurend groeiende artistieke visie.